PYD: Czy przy pisaniu scenariusza warto myśleć kadrami?

Jolanta Dylewska: Myślę, że to może być za wcześnie na kadry, ale to zależy od wyobraźni piszącego.

Czy dobre zdjęcia mogą "uratować" filmową historię? 

W światowym kinie panuje ostatnio moda na mastershoty. To tylko chwilowy trend, czy filmy "udające" jedno ujęcie to przyszłość kina?

Opowiadanie sceny w jednym ujęciu ma długą tradycję w historii sztuki filmowej. Współczesna technika i technologia filmowa umożliwiają opowiedzenie całego filmu w jednym ujęciu. To współistnienie czasu i przestrzeni w scenariuszu oraz typ proponowanej narracji powinny rozstrzygać czy film można opowiedzieć w jednym ujęciu. 

Czy scenarzysta może być dobrym operatorem i na odwrót? Jak te dwa zawody mogą się uzupełniać?

 Ze względów warsztatowych (znajomość techniki i technologii) może być jednak trudniej scenarzyście zostać operatorem. Dla nas, ludzi z kamerami, scenariusz bywa rodzajem świętej księgi, która wskazuje nam kierunek – jak stworzyć kolejny, unikalny świat, w którego obrazach widzowie będą odnajdywać siebie.

Jakie błędy młodzi scenarzyści popełniają najczęściej?

Myślę, że błędy w realizacji filmów popełniamy niezależnie od wieku i doświadczenia. Myślę też, że kino jest dziedziną, w której ważne jest zachowanie w sobie wewnętrznego dziecka, które nie boi się ryzyka i ośmieszenia, nie spekuluje i nie asekuruje się. Twórca powinien być sobą i tylko sobą. Każdy reżyser ma zachłanną ciekawość świata, ludzi, tego, co za zamkniętymi drzwiami. I właśnie dlatego szybko, jak małe dziecko, podnosi się, po najboleśniejszym nawet upadku.

Co ciekawi operatorów w scenariuszach? Co musi mieć dana opowieść, aby zainteresować?

My, autorki i autorzy zdjęć filmowych, najbardziej lubimy te sceny, w których to nie słowa, a obrazy opowiadają historię. Szukam scenariuszy, które zawierają w sobie obietnicę czegoś, czego nie da się wyrazić żadnym innym językiem niż język filmu.