fot. zdjęcie promocyjne z planu filmowego „Lady Bird”
Reżyserka nominowanych do Oscara filmów Lady Bird oraz Małych Kobietek, tworzy kino nieszablonowe, intymne i pozbawione hollywoodzkiego rozmachu. Skupienie na realistycznych bohaterach i ich codziennych problemach, a także wyjątkowa wrażliwość zapisana w prostych dialogach, sprawiła, że Gretę Gerwig określa się jedną z najbardziej obiecujących reżyserek młodego pokolenia. Oto 5 cech stylu, dzięki którym jej filmy rozkochują w sobie publiczność na całym świecie.
Historie z życia wzięte
Greta Gerwig nie ukrywa, że filmowe inspiracje czerpie z własnego życia. Pełnometrażowy debiut reżyserski Lady Bird (2017) opowiadał o jej dorastaniu, relacji z rodzicami i wymarzonej przeprowadzce do Nowego Jorku. Twórczyni przedstawiła widzom prosty scenariusz i w intymny sposób opowiedziała wyróżniającą się historię z gatunku coming-of-age. Gerwig nie upiększa swoich bohaterów, nie koloryzuje i nie dodaje do scenariusza zaskakujących zwrotów akcji. Jej filmy urzekają więc dość powolnym tempem, które wzbogaca wyjątkowe poczucie humoru. Reżyserka opowiada historie, które przenoszą widzów w beztroskie czasy dzieciństwa.
Aktorzy, którzy ożywią bohaterów
Sukces jej filmów to także wiara w młodych aktorów, którzy trzymają się z dala od mainstreamowego kina hollywoodzkiego. Do odtwórców głównych ról Greta wybiera aktorów, którzy uzupełniają scenariuszowe opisy i sami dodają wiele do scenariusza. Reżyserka, realizująca plan zdjęciowy w przyjacielskiej atmosferze, powraca do tych samych nazwisk – w obu jej filmach wystąpiła Saoirse Ronan i Timothee Chalamet (mówi się, że pojawią się także w kolejnych produkcjach).
Przewrotne dialogi
Greta wyspecjalizowała się w zabawnych i zaskakujących dialogach, występując przez wiele lat w niezależnych produkcjach. Jej udział m.in. w filmach Noah Baumbacha (Greenberg (2010), czy Frances Ha (2012) do którego napisała także scenariusz) pozwoliły na przećwiczenie różnorodnych zabiegów scenariuszowych, które budują historię bazując na pozornie nieistotnych dialogach-anegdotach. Jej filmy bawią, wzruszają, a niektóre sentencję pewnie nie raz stały się życiową inspiracją dla widzów.
Fascynacja teatrem
Filmy Grety Gerwig to kameralne produkcje zrealizowane w małej ilości lokacji. Najważniejsze sceny zwykle odbywają się w zamkniętej przestrzeni i rozgrywają między dwójką bohaterów. Greta bardzo zgrabnie lawiruje między tym, co filmowe, a tym, co teatralne – wykorzystuje montaż, aby zaskoczyć widza, zbliżenia, żeby dodać widzom intymności, a dzięki kameralność teatralnego dialogu buduje nastrój całej opowieści.
Wiara w siebie
Lady Bird i Małe Kobietki (2019) to filmy, które wymagały niezwykłej wiary i siły, aby je zrealizować. Scenariusz pierwszego filmu, nie tylko opowiadał zwyczajną, intymną historię o dojrzewaniu, ale także na pierwszy rzut oka nie wnosił niczego nowego do światowej kinematografii. Upór reżyserki i wrażliwość na dialog sprawiły, że film otrzymał aż 5 nominacji do Oscara, a także pokazał, że można realizować w Hollywood kino proste i wrażliwe. Adaptacja Małych Kobietek to także nie najłatwiejszy projekt do realizacji. Gerwig musiała zmierzyć się nie tylko z książkowym pierwowzorem, ale również z licznymi, wcześniejszymi adaptacjami. Reżyserka nie poszła na łatwiznę – uwspółcześniła historię, ale realizowała ją w konwencji kina kostiumowego. I choć film wciąż był kameralną i intymną opowieścią – rozmach realizacyjny zachwycił krytyków (Akademia wyróżniła Jacqueline Durran Oscarem za najlepsze kostiumy).
